Sandacz

Sandacz (Sander lucioperca)

Opis: spory słodkowodny drapieżnik. Tułów smukły, srebrzyście ubarwiony, z tygrysimi pręgami schodzącymi od ciemnego grzbietu w dół. Podwójna płetwa grzbietowa, pierwsza rozpięta na ostrych kolcach. Paszcza duża z zębami. Dorasta do 100–130 cm długości i 10–15 kg masy ciała.

Występowanie: preferuje wody stojące lub o wolnym nurcie. Akceptuje mętną, ale dobrze natlenioną wodę. Akweny o dnie twardym piaszczysto żwirowym. Łowiony przy ujściu Baryczy do Odry, jak również w stawach na terenie Doliny Baryczy.

Tryb życia: za dnia przy dnie, zwłaszcza w okolicy zagłębień i podwodnych przeszkód. W nocy przystępuje do aktywnego żeru, często podpływając ku powierzchni. Dobrze widzi w ciemności. Żywi się niewielkimi rybami, żabami, a czasem larwami owadów. Często długo goni zdobycz, płynąc charakterystycznym zygzakowatym torem i atakując ją z bliska.

Rozmnażanie: tarło odbywa się w kwietniu i w maju, zazwyczaj w płytkiej wodzie. W zbudowanym i strzeżonym przez samca prymitywnym gnieździe samica składa do 300 000 jaj. Ikra ma barwę jasnożółtą. Po około 10 dniach pojawiają się larwy. Narybek odżywia się planktonem. Dojrzałość płciową osiąga w 4. roku życia.