Zabytkowa chata
Chata pochodzi z początku XIX wieku. Jest to dom o konstrukcji ryglowej (szkieletowej), zbudowany z drewnianych belek wypełnianych po części glinobitką a po części cegłą. Obiekt ten jest własnością Nadleśnictwa Milicz, a aktualnie jest dzierżawiony przez PTPP „pro Natura” z Wrocławia. Można w nim obejrzeć wystawkę dotyczącą rezerwatu Stawy Milickie, oraz lasów Nadleśnictwa Milicz. Po uprzednim uzgodnieniu można też wysłuchać prelekcji z przeźroczami na tematy związane z rezerwatem i Parkiem Krajobrazowym Dolina Baryczy - kontakt telefoniczny DZPK Wrocław, ul. Puszczykowska 10, tel. 71 364 27 58, lub Urząd Miejski w Miliczu 71 384 00 04 wewnętrzny 59.
Już w obrębie zagrody, zależnie od pory roku, możemy poznać różne gatunki roślin synantropijnych, czyli towarzyszących człowiekowi. Wiosną i latem z pobliskiego lasu słychać śpiew ptaków, których naliczono około 25 gatunków (przy pomocy metody kartograficznej na pobliskiej powierzchni leśnej). Przyległy las to mozaika drzewostanów. Na siedlisku grądowym przeważa dąb szypułkowy w wieku 110 do 150 lat, miejscami z kępową domieszką świerka, sosny, olszy, lipy i grabu. Występują tu też pojedynczo: modrzew, sosna wejmutka, brzoza brodawkowata i brzoza omszona. Na południe od zagrody, w drzewostanie świerkowym znajduje się duża luka, która powiększa się stopniowo z roku na rok a jednocześnie zarasta samosiewami obu gatunków brzóz, osiką, czeremchą pospolitą i późną, lipą, grabem i jarzębiną. Jest to tzw. "gniazdo kornikowe". Luka powiększa się stopniowo na skutek kolejnych wywrotów starych świerków, które już z osłabionym systemem korzeniowym atakuje kornik drukarz. Płytki system korzeniowy świerka powoduje to, że łatwo drzewa ulegają wywracaniu przy wysokim poziomie wód w gruncie. Leśnicy zamierzają dosadzić tutaj zamiast świerków takie gatunki jak dąb szypułkowy i jesion wyniosły, bardziej odpowiadające siedlisku w tym miejscu.