 |
Na terenie kompleksu pałacowo-parkowego występują ,,osobliwości”, twory przyrody, które nadają swoisty charakter i urozmaicają środowisko, w którym występują. Należą do nich dęby szypułkowe – pomniki przyrody, drzewa innych gatunków ustanowione w ostatnim okresie pomnikami przyrody oraz aleja dębów z najstarszym w tej części parku dębem, którego wiek szacuje się na ponad 300 lat. Większość tych drzew jest w dobrej kondycji, ale między nimi znajdują się też obumierające i obumarłe dęby, pozostawione do naturalnego rozkładu. Aleja jest malownicza, urzeka zarówno wiosną i latem w pełni sezonu wegetacji - zielenią liści, jesienią przed okresem spoczynku – pięknie przebarwionymi liśćmi, jak i zimą, kiedy ogromne, przytłaczające pnie i nagie, bezlistne konary, tworzą trochę mroczny klimat. W głębi alei można zaobserwować inne stare drzewa, zwłaszcza lipy i graby. WSKAZÓWKI DLA NAUCZYCIELA: 1. Warto zapoznać dzieci z pojęciem pomnik przyrody. Pomnik przyrody jest to prawnie chroniony twór przyrody żywej lub nieożywionej o szczególnej wartości naukowej, kulturowej, krajobrazowej i historyczno- pamiątkowej np. stare drzewo, głaz narzutowy, jaskinia. W materiałach dodatkowych umieszczono opisy pomników przyrody: dwóch dębów szypułkowych, rosnących w pobliżu pałacu i zamku oraz opis olszy czarnej. Wszystkie drzewa - pomniki przyrody oznaczono kolorem żółtym na mapkach umieszczonych na tablicach informacyjnych przy wejściach do parku.